Wśród morskich fal, syrenka mała.
Wspomina tęsknie swego chłopca.
Pieśnią swą samą siebie dała,
Lecz ona jemu, już jest obca.

Syrenka tęskni w morskiej ciszy.
Wspomnień jej pozostało tyle.
Wierzy, że miły ją usłyszy,
I przyjdzie do niej, choć na chwilę.